هنگامی که بیشتر ما کلمه شکلات را می شنویم، یک میله، یک جعبه بنبون یا یک خرگوش را به تصویر می کشیم.
فعل‌ای که به ذهن می‌رسد احتمالاً «خوردن» است، نه «نوشیدن» و مناسب‌ترین صفت به نظر می‌رسد «شیرین» باشد.
اما در حدود 90 درصد از تاریخ طولانی شکلات، شکلات شونیز فندقی کاملاً یک نوشیدنی بود و شکر هیچ ربطی به آن نداشت.
این اصطلاح ممکن است کمی گیج کننده باشد، اما اکثر متخصصان این روزها از اصطلاح “کاکائو” برای اشاره به گیاه یا دانه های آن قبل از پردازش استفاده می کنند، در حالی که اصطلاح “شکلات” به هر چیزی که از دانه ها ساخته می شود اشاره دارد.
“کاکائو” به طور کلی به شکلات به شکل پودر اشاره دارد، اگرچه می تواند شکل بریتانیایی “کاکائو” نیز باشد.
ریشه‌شناسان منشأ کلمه “شکلات” را به کلمه “xocoatl” آزتک می‌دانند که به نوشیدنی تلخی که از دانه‌های کاکائو دم می‌شود اشاره می‌کند. نام لاتین درخت کاکائو Theobroma cacao به معنی غذای خدایان است.
تاریخچه شکلات حداقل به 2000 سال قبل باز می گردد، در حالی که مورخان سوفی و مایکل کو، نویسندگان “تاریخ واقعی شکلات” (تیمز و هادسون، 2013)، پیشنهاد می کنند که ممکن است به چهار هزار سال قبل بازگردد.
اعتقاد بر این است که اولین استفاده شناخته شده از کاکائو در جنوب اکوادور در نزدیکی پالاندا در سانتا آنا لا فلوریدا در منطقه زامورا چینچیپ کشف شده است، جایی که گلدان های سرامیکی 5500 ساله و یک تکه هاون حاوی آثار تئوبرومین یافت شد.
نشانگر کاکائو گفته می شود که شمن ها در میان سرخپوستان شوار از این تجهیزات برای تهیه معجون های توهم زا استفاده می کردند.
در اولین کارخانه‌های شکلات، کارگران دانه‌های کاکائو را با استفاده از یک سنگ استوانه‌ای سنگین به نام «مانو» خرد می‌کردند تا دانه‌ها را روی سنگ آسیاب موسوم به «متات» خرد کنند، تجهیزاتی که در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده بود.
زیر آتش می‌رود تا کاکائو نرم شود و خمیری به وجود آید که پس از خشک شدن، رنده شده یا در آب رقیق می‌شود تا شکلات داغ درست شود.
طبق مجله اسمیتسونیان، در چندین جامعه آمریکای لاتین پیش از کلمبیا، از دانه های کاکائو به عنوان ارز استفاده می شد.
مایاها و آزتک ها بر این باور بودند که لوبیاها دارای خواص عرفانی هستند و از آنها در مراسم های مهم استفاده می کردند وقتی اسپانیایی ها وارد شدند، شکلات شیرین شده به وجود آمد.
افسانه ها حاکی از آن است که پادشاه آزتک، مونتزوما، به فاتح هرنان کورتس یک نوشیدنی شکلاتی تلخ داد که به گفته او منزجر کننده بود.
اما مردان کورتس به آن شکر نیشکر و عسل اضافه کردند و آن را به اسپانیا بردند، جایی که به سرعت محبوب شد.
شکلات یک نوشیدنی مد روز برای ثروتمندان اروپایی در طول قرن هجدهم بود.
انقلاب صنعتی اجازه داد تا شکلات به صورت انبوه تولید شود و این خوراکی را برای توده ها به ارمغان آورد. این محبوبیت منجر به توسعه مزارع درختان کاکائو شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.